Odpłaty za obrażanie Wszechmogącego i bezczeszczenie świętych symboli, część 2 z 3

Istnieje wiele dowodów na to, że po katastrofach, takich jak niszczycielskie tsunami w Indonezji w 2004 roku, historyczne trzęsienie ziemi w 2008 roku, w Syczuanie, w Chinach oraz najgorsze trzęsienie ziemi i tsunami w historii Japonii w 2011 roku, posągi Buddy pozostały niewzruszone.

W lipcu 2024 roku, gdy świat z niecierpliwością oczekiwał Igrzysk Olimpijskich, nagle uderzyła gwałtowna burza, zatapiając miasto. Przelewające się rzeki malowały nocą niesamowity obraz Wieży Eiffla, jakby sama natura przekazywała surowe ostrzeżenie. Przez Paryż przetoczyło się rzadkie tornado, siejąc spustoszenie. Ulewne deszcze lały się z nieba, powodując wzrost poziomu wód powodziowych i zalewając ulice, domy i firmy. Niegdyś tętniące życiem Pola Elizejskie, teraz są opustoszałe i pogrążone w chaosie.

Władze wydały ostrzeżenia alarmowe, wzywając mieszkańców do pozostania w domach. Syreny, pilne biuletyny i wszechobecne poczucie niepokoju stworzyły napiętą atmosferę. Służby ratunkowe pracują niestrudzenie, aby uratować uwięzionych i przywrócić porządek. Dla wiernych czas i powaga tej katastrofy rodzą wiele głębokich pytań.

Przypadki obrażania Boga często wynikają z niezrozumienia lub pomylenia przez ludzkość sztuki kreatywnej z tradycyjnymi wartościami religijnymi, nieumyślnie umniejszając świętość głębokich wyznań.

Organizatorzy Igrzysk Olimpijskich Paryż 2024 zdecydowali się na włączenie czegoś, co można opisać jedynie jako kpinę z jednego z najświętszych momentów w historii chrześcijaństwa: Ostatniej Wieczerzy. W tej obscenicznej rekonstrukcji Drag Queen są ustawieni tak, aby naśladować kultowy obraz Leonarda Da Vinci, a artystka nosi duży srebrny kapelusz przypominający aureolę, który wyraźnie ma reprezentować naszego Pana Jezusa Chrystusa. Wydarzenie wykracza poza zwykłe religijne kpiny, wypełnione obrazami i symbolami szatana. Motyw czaszki reprezentujący śmierć i niesamowite czerwone oświetlenie to nie tylko wybory artystyczne; to celowe aluzje do okultyzmu.

Cel takiej kpiny można zrozumieć tylko wtedy, gdy rozpoznamy głęboką duchową bitwę, która się toczy.

Mogą otwarcie kpić z Boga bez narażania się na poważne konsekwencje i wykorzystują to w pełni. Zjawisko to nie jest nowe. Robią to politycy, celebryci i media. Jest jednak coś kluczowego do zrozumienia: wszystko, czego jesteście świadkiem, jest celowym rytuałem. Kiedy diabeł stara się w pełni zinfiltrować naród lub rozwinąć program propagandowy, często stosuje jedną z dwóch strategii. Pierwsza strategia polega na przeprowadzeniu pełnego rytuału, aby zaprosić lub powitać swoje demoniczne siły w kraju na wysokim poziomie. Są one znane jako dominia.

Czy kpiąc z Pana Jezusa lub wspierając wartości, które ośmieszają religię, zdajecie sobie sprawę, że na poziomie duchowym pośrednio sprzymierzacie się z ciemnymi siłami, których konsekwencje mogą przytłoczyć cały naród?

Długoterminowe konsekwencje takich rytuałów są takie, że kraj zostaje zanurzony w tych ciemnych siłach, co prowadzi do wielu pojawiających się problemów. Zaczniecie słyszeć o upadku gospodarczym, konfliktach i wszelkiego rodzaju niewyobrażalnych kłopotach. Historycznie rzecz biorąc, za każdym razem, gdy dochodzi do takich wydarzeń, zawsze następuje kolejna faza, czy to miesiące, czy lata później, która prowadzi do chaosu w narodzie. To nie są niewinne rytuały; są one używane do otwierania drzwi mrocznym siłom i są przeprowadzane otwarcie, tak że ludzie nieumyślnie zgadzają się na ich warunki.

Czy burza w Paryżu, mająca miejsce w czasie, gdy świat uważnie obserwuje miasto, może być jednym z wyroków? Katastrofa taka jak ta, zmusza nas do ponownego rozważenia tego, co naprawdę znajduje się pod ludzką kontrolą. Przygotowania do Igrzysk Olimpijskich, drobiazgowe plany i nowoczesne obiekty stają się bezużyteczne w obliczu gniewu natury.

Przez tysiące lat kult bóstw i Buddów był głęboko zakorzeniony w ludzkiej świadomości, stając się świętą częścią życia duchowego. Wierzymy w te mistyczne opowieści, ponieważ posągi Buddy nie są jedynie symbolami religijnymi; mają one głębokie znaczenie, które wykracza poza zwykłe zrozumienie.

Istnieje wiele dowodów na to, że po katastrofach, takich jak niszczycielskie tsunami w Indonezji w 2004 roku, historyczne trzęsienie ziemi w 2008 roku, w Syczuanie, w Chinach oraz najgorsze trzęsienie ziemi i tsunami w historii Japonii w 2011 roku, posągi Buddy pozostały niewzruszone. Sugeruje to, że posągi Buddy mogą ucieleśniać głęboką duchową moc wykraczającą poza ludzkie zrozumienie.

Starożytne chińskie wierzenia głosiły, że oczernianie mnichów lub okazywanie braku szacunku bóstwom i Buddom prowadzi do zapłaty. Jednak podczas chińskiej rewolucji kulturalnej w latach 1966-1976, ateiści dokonywali powszechnego niszczenia świątyń i posągów Buddy. Te bluźniercze działania nie tylko zniszczyły dziedzictwo kulturowe i zaszkodziły duchowości narodu, ale także doprowadziły osoby w nie zaangażowane do poniesienia szybkich i surowych konsekwencji.

W 1960 roku trzy pułki Czerwonej Gwardii otrzymały rozkaz zniszczenia 18-metrowego posągu Buddy Maitrei w świątyni Yonghe w Pekinie. Gdy przygotowywali się do wykonania tego aktu braku szacunku, zemsta uderzyła natychmiast, co było konsekwencją ich braku czci dla Boga.

Pierwsza osoba wspięła się na rusztowanie i podniosła siekierę, by przeciąć liny posągu. Jednak siekiera upadła, nie uderzając w żelazne kable, ale raniąc jego własne udo. Druga osoba również próbowała przeciąć kable, ale chybiła przy każdym zamachu, ostatecznie upadając na ziemię i umierając na miejscu. Trzecia osoba, będąca tego świadkiem, była tak przerażona, że nie mogła wstać. Mówi się, że nikt z tej trójki nie przeżył. Po tym wydarzeniu nikt nie ośmielił się ponownie majstrować przy posągu Buddy i pozostał on nietknięty, zachowany w spokoju do dziś.

W innym przypadku, w świątyni Xingguo w Shandong w Chinach, znajdował się słynny kamienny posąg Buddy o wysokości 1,8-zhang (około 6 metrów). kamienny posąg Buddy, znany jako posąg Buddy Zhangba (zhang osiem).

Pewnego dnia lokalny przywódca rewolucji kulturalnej nieugięcie dążył do zniszczenia posągu Buddy Zhangba. Gorączkowo biegał dookoła, krzycząc jak oszalały. Mieszkańcy wioski nie odważyli się interweniować, obawiając się aresztowania i prześladowań, które mogłyby dotknąć całe ich rodziny.

Przywódca rozkazał komuś strzelić w oczy posągu. Następnie wezwano grupę ludzi, aby rozbili posąg młotami, ale posąg pozostał nienaruszony. Rozwścieczony, przywiózł traktor, owinął linę wokół szyi posągu i uruchomił traktor. W rezultacie głowa posągu została oderwana i spadła na ziemię.

Niedługo potem osoba, która strzelała w oczy posągu, oślepła z powodu odłamków kamienia uderzających w jej własne oczy. Sam przywódca wkrótce potem spadł z traktora, który najechał na jego szyję tylnym kołem, powodując odcięcie głowy od ciała, co skutkowało natychmiastową śmiercią.

Natychmiastowa zapłata, jaka spotkała Chińczyka o imieniu Wang Dezhong, który uczestniczył w zniszczeniach podczas tego ruchu rewolucyjnego, jest mrożącą krew w żyłach opowieścią. W tym czasie Wang Dezhong miał zaledwie 30 lat i pracował w okręgu Linqing w Chinach. Zaślepiony ateistycznymi przekonaniami, angażował się w bluźniercze akty przeciwko bóstwom i Buddom.

Feng przewodził grupie niszczącej posągi Buddy i buddyjskie pisma święte w Pagodzie Relikwii. Pewnego dnia spojrzał w górę i zobaczył napis „Namo Amitabha Buddha”. Nie zastanawiając się długo, rozkazał kilku młodym mężczyznom rozbić napis. Młodzieńcy byli zbyt przestraszeni, by to zrobić, więc Feng wziął na siebie wspinaczkę i zaczął niszczyć znaki młotkiem. Jednak po zaledwie kilku uderzeniach spadł głową na ziemię i natychmiast zmarł.

Wszystkie te historie są prawdziwymi wydarzeniami, które miały miejsce podczas Rewolucji Kulturalnej w Chinach, kiedy rozpoczęto kampanię niszczenia „czterech starych rzeczy”. Kampania ta miała na celu całkowite wykorzenienie tradycyjnych wartości kulturowych, zwyczajów i długotrwałych wierzeń religijnych. Ruch ten spowodował ogromne szkody dla dziedzictwa kulturowego i wywołał oburzenie wśród ludzi.