Szczegóły
Pobierz Docx
Czytaj więcej
Potem wyszłam za mąż, opuściłam dom, zostałam zakonnicą, a potem wyrzekłam się stroju zakonnicy, aby pracować w świecie, być bliżej ludzi, a także robić interesy, aby zasilić finansowo naszą pracę, żebym nie musiała polegać na moich tak zwanych uczniach. Ponadto, kiedy miałam na sobie szatę buddyjskiego mnicha, wielu ludzi bardzo mnie krytykowało, mówiąc, że chcę zabrać ich uczniów lub cokolwiek innego. Nie mogę nosić katolickiej szaty lub innych rodzajów szat misyjnych, bo może będę miała ten sam problem. Pomyślałam więc, że będę nosiła normalne ubrania lub będę nosić zaprojektowane przeze mnie ubrania, więc mogę być również modelką i sprzedawać je jednocześnie.Bóg wychował mnie tak, abym zarabiała wystarczająco dużo pieniędzy, aby zająć się tym, co chcę robić i pomagać innym - dbać o mój zespół, o niektórych członków mojego zespołu, o niektórych mnichów i mniszki, którzy za mną podążają, o biednych lub potrzebujących ludzi, lub dobre sprawy wszędzie. I jestem z tego zadowolona. Ale nie mam dużego domu ani nic, na wypadek gdybyście myśleli, że wydaję pieniądze na dobry dom. Innym razem powiedziałam wam, że mój pokój jest bardzo mały, mam tylko jeden pokój, jak studio. Jeśli wynajmujecie studio, to jest tańsze niż dom lub mieszkanie. Studio miałoby również łazienkę i inne rzeczy. To takie proste. A jeśli gotujecie prosto, można gotować wewnątrz studia. Myślę, że mam nawet zdjęcie, które mogę wam dać, żebyście zobaczyli, jak mieszkam.OK. Mieszkam w jednym pokoju, jak już mówiłam. Pierwsze zdjęcie przedstawia cały pokój do medytacji, część wypoczynkową, aż do końca kuchni. Drugie zdjęcie jest od strony narożnika kuchennego; tam są drzwi frontowe. Kuchnia jest tuż przy drzwiach wejściowych i naprzeciwko kabiny prysznicowej, ponieważ kabina prysznicowa ma wentylator i okno. Trzecie zdjęcie jest po to, by pokazać wam, że kiedy zamykam przegrodę, kuchnia i łazienka są oddzielone od części mieszkalnej, gdzie siedzę i pracuję gdzie medytuję i odpoczywam. A czwarte to kabina prysznicowa - mała, ale wystarczająca dla mnie. Teraz już znacie moją sekretną kryjówkę. Mam nadzieję, że nie powiecie więcej niż stu osobom.I mówię wam, jeśli będziecie tak żyć, poczujecie się bardzo szczęśliwi. Jestem szczęśliwa, ponieważ mam wszystko na wyciągnięcie ręki, gdy jestem tak zajęta. Mój czas jest bardzo cenny. Nawet jeśli nie jestem zajęta, muszę dużo medytować i wolałabym nie musieć przechodzić z jednego pokoju do drugiego, jeśli w ogóle mam dom, aby szukać i znaleźć rzeczy, których potrzebuję. Sposób w jaki teraz żyję, lub ostatnio, przez te kilka lat, kiedy jestem na odosobnieniu, tak jest prawie cały czas. Nawet jeśli zmienię miejsce zamieszkania, wszystko będzie takie proste. Wystarczy jeden pokój, gdyż nie będziecie potrzebować wiele, kiedy mieszkacie sami - tylko kilka par ubrań, trochę jedzenia i jakiś mały kącik do pracy. Ponieważ dużo pracuję z zespołem Supreme Master Television, i jeśli będę chodziła z jednego pokoju do drugiego ciesząc się i relaksując, to nigdy, naprawdę, nigdy nie miałabym czasu na więcej wewnętrznej pracy, pracę medytacyjną dla świata.Jeśli jestem sama i nie jestem tak zwanym Mistrzem, wtedy nie muszę pracować tak ciężko. Będę cieszyć się moim czasem, tak jak podczas niektórych dni kiedy miałam „wakacje”. Kilka dni; myślę, że to było cztery lub pięć dni, coś w tym stylu. Och, to było Niebo. To było Niebo; jeśli siadałam do medytacji, to od razu wchodziłam w samadhi. Tak spokojnie i tak... Nie wiem jak to opisać. To była całkowita błogość, szczęście i spokój. A kiedy zaczęłam pracować kilka dni później, nie było już tak samo. Nie było już tak spokojnie i tak beztrosko. Wciąż tęsknię za tymi dniami, kiedy jestem bardzo przygnębiona i muszę zrobić sobie przerwę. Bardzo za nimi tęsknię. Ale nie można być samolubnym i myśleć tylko o sobie. Chciałabym być samolubną i myśleć tylko o sobie.Ze względu na sposób, w jaki żyję, czasami nie mam wystarczająco czasu, aby wziąć leki. Albo jeśli jestem chora, po prostu mówię: „OK, po prostu wyzdrowiej”. Mówię sobie: „Wyzdrowiej, wyzdrowiej, wyzdrowiej”. I wtedy jakoś to działa. Cóż, nie cały czas - nie kiedy jestem w pobliżu uczniów lub ludzi, albo wykładam, albo rozmawiam, albo jestem na odosobnieniu z uczniami; im więcej ludzi, tym bardziej nie mogę wyzdrowieć. Ale jeśli potem odpocznę, wtedy mogę wyzdrowieć. Czasami nie mogę, i wtedy fizycznie potrzebuję lekarza lub apteki, czego nie lubię, ponieważ lekarstwo jest dla was dobre, kiedy leczy chorobę, ale pozostawia również niekorzystne ślady wewnątrz waszej istoty. Dlatego nie przepadam za lekami. Kiedy byłam dzieckiem, mój ojciec zawsze zmuszał mnie do przyjmowania leków, które uważał za potrzebne. Czasami musiał kłaść mnie na podłodze, a moja matka musiała mnie przytrzymywać, i musieli trzymać moje usta łyżką, żeby włożyć mi lek. Byłam bardzo, bardzo niechętna do przyjmowania jakichkolwiek leków od mojego ojca.A teraz zgłaszam się na ochotnika, jeśli wiem, że nie mogę się wyleczyć wystarczająco szybko, ponieważ mam inną pracę do wykonania. Możecie wyleczyć się ze wszystkiego, jeśli macie wystarczająco dużo czasu na relaks i nie martwicie się o nic, nie bierzecie na siebie żadnej odpowiedzialności - a zwłaszcza gdy medytujecie wystarczająco dużo - wtedy ciało samo się wyleczy. Ciało to zrobi! I to właśnie się dzieje wiele razy, kiedy mam wystarczająco dużo czasu na odpoczynek. Kiedy miałam mniej uczniów, nawet tego nie potrzebowałam. Wracałam do zdrowia bardzo szybko, cokolwiek by się nie stało. Albo po prostu brałam naturalny lek na przeziębienie, albo robiłam jakieś ćwiczenia, oddychałam lub dodatkowo medytowałam, albo szłam na spacer do lasu lub spacer na świeżym powietrzu. Wtedy bardzo szybko wyzdrowiałam, w ciągu kilku dni, lub trzech, czterech dni. Teraz już tak nie jest. To zależy - bardzo zależy.Budda powiedział, że kiedy Budda umrze, po tym jest 500 lat dobrej Dharmy (Prawdziwego Nauczania), pomyślnej Dharmy, po czym następne 500 lat to nadal jest dobra Dharma, a potem następne 500 staje się tylko symboliczną Dharmą, a potem następne 500 to dalej symboliczna Dharma, a ostatnie 500 lat po Nirwanie Buddy, to Wiek Końca Dharmy, który jest teraz. Jeśli to obliczymy, to jest to teraz. Minęło już jakieś 2500 lat od Nirwany Buddy. Więc teraz jest Wiek Końca Dharmy. Budda powiedział, że w tym wieku wszystkie negatywne moce - w każdym razie Król Mara - Jego krewni i dzieci wejdą do systemu buddyjskiego i również staną się mnichami i mniszkami.Zdziwilibyście się, ale mówią, że jest nawet w (Âu Lạc) Wietnamie mniszka, która często uprawiała hazard, itp. i niektórzy mnisi, którzy nawet jedzą mięso osób-psów. Och, Āmítuófó. (Amitābha)! Mam nadzieję, że to tylko plotka, ale mają zdjęcia i wszystko z tej historii.
(Jedząc mięso psa w siedmiu potrawach) Dziś jemy psie mięso. Psie mięso jest niezwykle smaczne. Jest siedem różnych potraw. Psie mięso jest niezwykle smaczne i pożywne!Od czasów starożytnych, jest takie powiedzenie: Jaki mnich zjadłby psie mięso? Dziś pokażemy klip, zatytułowany: „Mnich je psie mięso!”
To nie jest tylko plotka zza okna od mojego sąsiada, czy coś w tym stylu, czego oczywiście nigdy nie robię. Mojego okna nie można otworzyć; można otworzyć tylko górną część. Nie za pomocą elektryczności ani niczym innym - trzeba... Jestem bardzo mała, więc muszę wspinać się na krzesło, mały stołek, aby otworzyć górną część okna. A jedyny sposób, w jaki można wydostać się z domu, pokoju, to przez główne drzwi. Nie można wyjść przez okno i nie można go otworzyć. Myślę, że ludzie zbudowali to w ten sposób dla bezpieczeństwa. Ale chciałabym mieszkać bardziej w szopie lub czymś podobnym. Jeśli mogę, zawsze to robię.Jeśli mam ogród i szopę, pójdę i zamieszkam w szopie. Latem jest tam chłodniej. A zimą potrzebujecie tylko bardzo mały grzejnik. Nie trzeba marnować dużo pieniędzy na ogrzewanie lub chłodzenie całego domu. Ale muszę zaakceptować cokolwiek jest mi oferowane po drodze, gdziekolwiek jestem. Jestem szczęśliwa wszędzie, dopóki mam dość dużo spokoju i bezpieczeństwa do pracy, że mogę połączyć się z wami przez sieć internetową, przez naszą Supreme Master Television. Wtedy wiecie przynajmniej, że wciąż tu jestem i troszczę się o was w cichy sposób i nie muszę z wami siedzieć i opowiadać wam historie i tego typu rzeczy.Zawsze możecie przeczytać wiele historii w dzisiejszych czasach. Można kupić książki, lub zajrzeć na stronę internetową i znajdziecie wszystko, co chcecie. To jest bardzo wygodne obecnie. Muszę podziękować Bogu i wszystkim Mistrzom wszech czasów za te wszystkie udogodnienia i zasługi, które mamy. Ale jest też tego minus, ponieważ im wygodniej nam jest, tym bardziej chcemy tego i tamtego, jak sąsiedzi, i zapominamy o duchowym sposobie życia, według którego powinniśmy żyć. Powinniśmy żyć życiem duchowym, a nie materialnym. Materialny sposób życia ma nam tylko pomóc utrzymać tą fizyczną istotę, fizyczne ciało, abyśmy mogli dalej praktykować, abyśmy mogli wejść na wyższy poziom duchowego wymiaru, aby pomagać także innym wokół nas, a nie tylko nam samym.Photo Caption: Czyż Bóg nie jest najlepszym artystą!
